براوج محبت علی اوجی نیست

دربحر بجز کرامتش موجی نیست

در کل ممالک و مذاهب به جهان

مانند علی و فاطمه زوجی نیست

بغداد هم از حال و روزش بی خبر بود

تنها تر از تنها و قلبش پرشرر بود

در کنج حجره بی کس و بی یار و مونس

دور از وطن افتاده و خونین جگر بود

در کربلا اقای ما را سم ندادند

از هرکه فکرش راکنی او تشنه تر بود

از غربتش دیگر نمیگویم که یارش

تنها همین چندتا کنیز دور و بر بود

در بین سوت و کل کشیدن های ممتد

فریادها و ضجه هایش بی اثر بود

ان لحظه های آخری آقای مظلوم

در آرزوی دیدن روی پسر بود

آن روز از داغش گریبان چاک میداد

وقتی که جان میداد بابایش اگر بود

آمد سرش از روی خاک حجره برداشت

آن مادری که دست هایش بر کمر بود

سربسته میگویم که جای شکر دارد

وقتی که جنس سایه بانش بال و پر بود
علیرضاخاکساری

شراب دست تو نوشیدنی گشت          جمال عارضت بوسیدنی گشت

منِ دیوانـه زنجـیری ، مســتم              خمــار  آلــودۀ    جــام  الـسـتم

من مسکین در این دنیا غریبم               که داده  حب ایـن  دنیـا  فریبـم

به  دوریّت  ندارم  من  تحمـّل                به جـان  بـاده  و   پیمـانه و مل

به فقدانت نکردم  هیچ  عادت               به محشر خود نما ما را شفاعت

طبیبم درد من امشب دوا  کن                به چاه اشک خود ما را دعا کن

مکن اینقدر افسون  کعبه  مـن                بیـا از  پرده  بیرون   کعبه مـن

خواب دیدم

خواب دیدم خواب این که مرده ام.............. خواب دیدم خسته و افسردهام

 روی من خروارها از خاک بود................. وای قبرمن چه وحشتناک بود  

تا میان گـــــوررفتم دل گرفت..................... قبرکن سنگ لحد را گلگرفت

   بالش زیرسرم از سنگ بود..................  غرق وحشت سوت و کور و تنگ بود

ناله می کردم ولیکن بی جواب................ تشنه بودم تشنه ی یک جرعه آب

خسته بودم هیچ کس یارم نشد.................... زان میان یک تن خریدارم نشد

ایشان انگشتری داشتند که خیلی برایش عزیز بود. می گفت:این انگشتر را یکی از دوستانش موقع شهادت از دست خود در آورده و دست ایشان کرده و در همان لحظه شهید شده است. ایشان وقتی به آبادان برای مأموریت می رود، این انگشتر را بالای طاقچه حمام جا می گذرد و دربازگشت به ساری یادش می افتد که انگشتر بالای طاقچة حمام جا مانده است. وقتی آمد خیلی ناراحت بود. گفتم: آقا چرا اینقدر دلگیری؟ گفت: وا.. انگشترِ بهترین عزیزم را در آبادان جا گذاشتم، اگر بیفتد و گم شود واقعاً سنگین تمام می شود.گفت: بیا امشب دوتایی زیارت عاشورا و دعای توسل بخوانیم شاید این انگشتر گم نشود یا از آن بالا نیفتد.جالب اینجا بود که ما زیارت عاشورا را خواندیم و راز و نیازکردیم و خوابیدیم. صبح که بلند شدیم دیدیم انگشتر روی مفاتیج الجنان است. اصلاً باورمان  نمی شد همان انگشتری که در آبادان توی حمام جا گذاشته بود روی مفاتیج الجنان بالای سرمان باشد.

خواهر نداشتم که پرستاری ام کند
                        
مادر نداشتم که مرا یاری ام کند

این بی كسی خلاصه به بی مادری نشد

بابا نبود رفع گرفتاری ام کند

تنها جفای همسر من قاتلم نشد

اصلاً کسی نبود که دلداری ام کند

جود مرا به زهر جفایش جواب داد

نیّت نداشت اینکه وفاداری ام کند

همراه دست و پا زدنم هلهله کنان

با پای کوبی اَش طلبِ خاری ام کند

در خانه ام محاصرة دشمنان شدم

یک یار نیست تا که علمداری ام کند

دیگر کسی به داد دل من نمی رسد

باید اَجل بیاید و غمخواری ام کند

سوز عطش مرا به دل قتلگاه برد

هادی کجاست چارة بیماری ام کند

جان دادم و کسی به روی سینه ام نبود

یاد حسین وقت بلا یاری ام کند

رأسم جدا نشد که میان اسیرها

بالای نیزه شاهد بازاری ام کند

با سُّم اسب ، پیکر من آشنا نشد

خونم نریخت تا همه جا جاری ام کند

نعش مرا به مکر و اهانت به بام بُرد

یک لحظه هم نخواست نگهداری ام کند

طاغوت از مبارزة من امان نداشت

عمری ز کینه خواست دل آزاری ام کند

مهدی بیا که تازه شده داغ فاطمه

با قامت خمیده عزاداری ام کند

ای  حلقه  اتصال این  ارض  و سما

ای جمعه به جمعه کنج سرداب دعا

با  مهر  شما  رزق دل  امضا  بشود

در این عرفه،همرهتان،کرب و بلا

بختت نه سپید است و نصیبت نه سیاهی

محکوم به مرگی چه بخواهی چه نخواهی

کو عشق که ما را برساند به رسیدن

کو تیغ که ما را برهاند ز تباهی

آبی به شهیدان عطشناک ندادیم

مردند لب شط فرات آن همه ماهی

ای کشته ترحّم کن و ای تشنه تبسّم

ای ناله شهادت شو و ای گریه گواهی

سنگم بزن ای دوست، دلم میکده اوست

ما را بشکن آینه ی ماست الهی

آن سوتر از این غمکده دریای وصالی ست

عاشق شو و فارغ شو و سالک شو و راهی

درویشی ما سلطنت ماست، اگرچه!

دنیاست گدایی که رسیده ست به شاهی

ای کشتی نجات زمان کشتیم شکست

افتاده ام به ورطه گرداب خود پرست

در زیر تازیانه رگبار و صاعقه

پشتم خمید و رشته امید من گسست

دستم بگیر و ساحل امنی ببر مرا

می ترسم از تلاطم این موج های مست

در عرشه سفینه ات ای نوح کربلا

جایی برای آدم کشتی شکسته هست؟

هر کس که دید حال پریشان و زار من

تنها نهاد دست تاسف به روی دست

سوگند بر خدا که تو دریا دلی حسین

باید فقط به لطف تو چشم امید بست

از لطف چشم های تو کشتی قلب من

در ساحل عزای رقیه به گل نشست

بوی ظهور می رسد از کوچه های ما

نزدیک تر شده به اجابت دعای ما

دیگر دو بال آرزویمان شکسته است

از انتظار پر شده حال و هوای ما

این هفته هم سه شنبه شب جمکران گذشت

پاسخ نداشت این همه ، آقا بیای ما

ما از ندیدنت بخدا شکوه می کنیم

ای امتداد هرشب یا ربنا ما

دیگر به اخر خط دوری رسیده ایم

ای انتها غیبت تو ابتدای ما

این پنج روزه نوبت ما ، کاش با تو بود

بر روی رد پای تو می بود پای ما

یک جمعه گریه های تو را درک می کنیم

عجل ، امام منتقم کربلای ما

بنویسید مرا بی سر و سامان حسین

جگری سوخته و پاره گریبان حسین

پای شش گوشه گدا را بنشانید و سپس

بنگارید مرا دست به دامان حسین

روضه ای باز بخوانید و، هلاکم بکنید

روی قبرم بنویسید پریشان حسین

پروراندند مرا پای همین هیئت ها

از همان روز ازل خورده ام از نان حسین

کاش در کرببلا جام شهادت نوشم

بسرایند مرا جزء شهیدان حسین

شبِ بی گریه در این عشق حرام است مرا

این چنین است شبِ ریزه خور خوان حسین

بنویسید روی مشک علمدار حرم

جان عالم به فدای لب عطشان حسین

به خدا این پسر حضرت زهرا باشد

روی خاک است چرا پیکر عریان حسین

 باقریان

شهیدمهدی حدیدی

نام پدر:غضنفر

تاریخ تولد:1343/3/1

محل تولد:زواره

شغل:دانش آموز دبیرستان شهیدبهشتی زواره

تاریخ شهادت:1361/2/21

محل شهادت:شلمچه

عملیات:بیت المقدس

شهید غلامرضایی

نام پدر:محمد

سال تولد: 1336/10/1

محل تولد:تلک آباد

شغل:بسیجی

تاریخ شهادت:1361/1/4

محل شهادت :رقابیه

عملیات: فتح المبین